हरितालिका तीजको अघिल्लो दिन आज दर खाएर मनाइँदै छ । दर खाने दिन परिवार, इष्टमित्र र छिमेकी भेला भएर विभिन्न परिकार खाँदै रमाइलो गर्ने चलन छ ।

सहरदेखि गाउँसम्म, र विदेशमा रहेका नेपाली समुदायहरूमा पनि तीजको उल्लास छाएको छ । टिभी, रेडियोमा तीजका गीतहरू, सामाजिक सञ्जालमा रमाइला झलकहरू, सडकमा रातो सजावट र झिलिमिलीले तीजको माहोललाई जीवन्त बनाएको छ ।

तीजको अघिल्लो रात, अर्थात् दर खाने दिन, मिठा परिकारहरूसहित उत्सवको सुरुवात हुन्छ । यो रात परम्परागत रूपमा भोलिपल्टको निर्जल व्रतको लागि ऊर्जा सङ्कलन गर्ने प्रतीक हो । परिवार र साथीहरू जम्मा भएर हाँसो, नाचगान र स्वादिष्ट खानाहरू साझा गर्छन् ।

मिठा परिकार, परिवारको जमघट, तीजका गीत र नाच, वा समग्र रमाइलो माहोल-दर खाने दिन सबैका लागि विशेष छ । यो दिन केवल खानपानको मात्र होइन, सम्बन्धलाई बलियो बनाउने र सम्झनायोग्य पलहरू सिर्जना गर्ने अवसर पनि हो ।

परम्परागत रूपमा महिलाहरूले आफ्नो परिवार र जीवनसाथीको कल्याणका लागि गर्ने तीजको व्रत समयसँगै परिष्कृत हुँदै आएको छ । केही व्यापारिक र आधुनिक रङ्गहरू थपिए पनि तीजको मूल मर्म-प्रेम, समर्पण र एकता-उस्तै छ । 

तीज केवल महिलाको पर्व होइन । यो पुरुषहरूले पनि आमा, दिदीबहिनी, पत्नी र छोरीप्रति माया, सम्मान र साथ देखाउने अवसर हो । यो दिन समान जिम्मेवारी र प्रेमको आदानप्रदानको हो ।

कसैका लागि तीज रमाइलो पार्टीजस्तो छ, कसैका लागि मायालु पिर । आमाकोमा पुग्न नसकेका छोरीहरूले दरको सम्झनामा आँसु बगाउँछन्, कहिले गीतमा त कहिले मायामा ।